Wielki Tydzień – to w chrześcijaństwie uroczysty czas upamiętniający ostatnie dni Chrystusa, przygotowujący do największego święta chrześcijan, Zmartwychwstania Pańskiego.
W kulturze ludowej z wielkim tygodniem wiązało się wiele zwyczajów. Był to też czas wielkich porządków oraz przyozdabiania domów. W niektórych regionach przestrzegano też ściśle zasady, które zakazywały wykonywania niektórych czynności: Od Wielkiego Czwartku do Wielkiej Soboty nie wolno było prać bielizny kijankami, w Wielki Piątek nie pieczono chleba, obowiązywał też zakaz tłuczenia zboża w stępie czy mielenia w żarnach. Według kultury ludowej nieprzestrzeganie zakazów mogło sprowadzić takie nieszczęścia jak burze, grady czy posuchę.
Wielki Czwartek zwany też Cierniowym obchodzimy na pamiątkę ustanowienia sakramentów kapłaństwa i Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy. W tym dniu zamiast dźwięku dzwonów można usłyszeć w kościele brzmienie kołatek, klekotek i terkotek. Te tradycyjne instrumenty w Wielki Czwartek zastępowały kościelne dzwony, które zawiązywane były na znak żałoby. Zgodnie z ludowymi praktykami magicznymi hałas jaki wydawały terkotki i kołatki odstraszał wszelkie zło.