Budynek charakterystyczny dla zabudowy rynkowej. Ufundowany przez Jana i Barbarę Bigajskich, zbudowany przez mistrza ciesielskiego Wincentego Kołodzieja, o konstrukcji zrębowej z płazów sosnowych, łączonych w narożach na nakładkę. W elewacji frontowej wydatny podcień wsparty na 6 profilowanych słupach wzmocnionych zastrzałami oraz starannie oprawione ostatki belek stropowych tzw. „rysie”. Zrąb z zewnątrz uszczelniony mchem, a wewnątrz gliną pobieloną. Dom osadzony na kamiennej podmurówce, z piwnicą dostępną z sieni. Dach czterospadowy kryty gontem, z dwoma otworami dachowymi doświetlającymi strych. Drzwi wejściowe z nadprożem o wykroju półkolistym. Wnętrze dwutraktowe z przelotową sienią pośrodku. Z frontu dwie izby, w części tylnej alkowa i komora. W latach 1874–1946 należał do rodziny żydowskiej Grünbaumów. Ostatnim użytkownikiem obiektu przed przedsieniem do skansenu w 1973 r. był Ignacy Rybarski.
W izbie ekspozycja „ Sklep towarów mieszanych z lat 30 XX w.”, której wyposażenie pochodzi ze sklepów z Trzebini oraz z Jaworzna. Ekspozycja połączona jest ze sprzedażą pamiątek i wyrobów współczesnego rękodzieła. W izbie położonej naprzeciwko sklepu mieści się Powiatowe Centrum Informacji Turystycznej. Pozostałe pomieszczenia służą do celów magazynowo- biurowych.