Maj jest miesiącem szczególnie poświęconym Maryi. W miesiącu tym odbywają się nabożeństwa ku czci Maryi,
zwane potocznie majówką. Tradycja nabożeństw majowych po raz pierwszy w Polsce została wprowadzona przez jezuitów w 1837 roku i szybko rozpowszechniła się wśród wiernych. Początkowo majówki odbywały się jedynie
w kościołach, porą wieczorową. Z czasem nabożeństwa te zaczęły być odprawiane bez udziału księdza, przy pięknie umajonych i udekorowanych zielenią i kwiatami kapliczkach i krzyżach przydrożnych. Podczas tych wieczornych majówek kierowano modlitwy do Boga za wstawiennictwem Matki Najświętszej, oraz odśpiewywano pieśni maryjne.
Po dzień dzisiejszy, wieczorem przy przystrojonych kapliczkach zbierają się wierni by uczestniczyć w nabożeństwach majowych.
W kulturze ludowej Maryja zajmowała bardzo istotne miejsce. Traktowana była jako pośredniczka między Bogiem
a ludem, powierzano Jej w opiece zdrowie i sprawy codzienne. Przede wszystkim, uważana była za Matkę i opiekunkę wszystkich ludzi, znającą trud życia. Do Niej zwracano się w najważniejszych sytuacjach. Wzywano Jej opatrzności
w czasie narodzin dziecka, jak i podczas wesela. Wierzono, że pomaga umarłym w przejściu „na drugą stronę”.
W tradycji ludowej Maryja była związana z życiem domowym, patronowała macierzyństwu i rodzinie.
Opracowanie: Izabela Jarczyk