Dwór w Sierakowie

Dwór w Sierakowie

Historia:
Pierwsze wzmianki na temat wsi Sieraków pochodzą z XIV wieku; była wsią folwarczną z dworem. Jej pierwszym właścicielem był Mikołaj z Sierakowa, który w 1412 roku na wzgórzu wzniósł dwór szlachecki. W rękach Sierakowskich dwór pozostawał do końca XV wieku. Kolejna wzmianka na temat dworu w Sierakowie pochodzi z 1694 roku, kiedy to jego ówczesny właściciel ksiądz Andrzej Pacanowski sprzedał wieś Annie Romiszewskiej. W rękach rodu Romiszewskich dwór znajdował się do końca XVIII wieku. W tym okresie dwór i ziemie należące do dworu zostały zakupione przez Jana Nepomucena Przychockiego (1716–1790), żupnika wielickiego, byłego sekretarza króla Augusta III Sasa. W 1790 r. Jan zmarł, a dwór odziedziczali po nim kolejni spadkobiercy. Podczas rabacji galicyjskiej w 1846 r. istniejący wówczas pałacyk uległ zniszczeniu. Obecny dwór wybudowany został około 1850 roku przez Teodora Przychockiego.
Na początku lat dwudziestych XX wieku dwór i majątek w Sierakowie zakupił Władysław Kucharski, poseł na sejm z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, minister przemysłu i handlu w rządzie Wincentego Witosa. Jako hazardzista, traci on w 1936 majątek za długi a dwór przejmuje Komunalna Kasa Oszczędności. W czasie II wojny światowej włości zajęli Niemcy i urządzili w nich kantynę. Po wojnie majątek został znacjonalizowany.
Po przejęciu przez Państwo w dworze urządzono ośrodek kolonijny, a od roku 1988 zaczął tutaj funkcjonować szpital uzdrowiskowy pod nazwą sanatorium “Kinga” . Ośrodek został zamknięty w 2005 roku. W rok później dwór wraz z parkiem został zakupiony przez osoby prywatne i poddany gruntownej przebudowie. Obecnie mieści się w nim hotel
i restauracja.

Opis:
Wybudowany przez Teodora Przychockiego dwór pierwotnie posiadał styl późnoklasycystyczny, wzorowany był na rezydencjonalnej architekturze francuskiej, wzniesiony na planie prostokąta z bocznymi skrzydłami od strony wschodniej elewacji tylnej. Dla podkreślenia stylu środkowy ryzalit został poprzedzony sześciokolumnowym portykiem z tarasem przy podjeździe; od strony elewacji ogrodowej umieszczono dwukolumnowy portyk wspierający wykusz kondygnacji pierwszego piętra. W kolejnych latach, z końcem XIX i początkiem XX wieku, dwór był rozbudowywany. Otrzymał m.in. jednokondygnacyjny dach dwuspadowy, a oba skrzydła zakończone podniesionym jednokondygnacyjnym ryzalitem.
Wokół dworu Przychoccy urządzili park w stylu angielskim. Zasadzono wówczas, rosnące do dziś buki, dęby, graby, wierzby, jesiony, a także tulipanowca. Do pałacu prowadzi alejka dojazdowa z kolistym podjazdem od strony elewacji frontowej.
Pod koniec lat 60. XX wieku Spółdzielnia Pracy „Gromada” przeprowadziła remont dworu. Wymienione zostały wówczas stropy, zabytkową klatkę schodową zamieniono na żelbetową, a dawny przedsionek podzielono na pomieszczenia
z urządzeniami sanitarnymi.

Rejestr zabytków:  nr rej.: A-631 z 16.05.1991

Fotografia dworu pochodzi ze strony: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dw%C3%B3r_w_Sierakowie

Ustawienia