Grudzień to dwunasty, ostatni miesiąc w roku.
Nazwa tego miesiąca pochodzi od słowa „ gruda”, „ grudka”. Gruda to określenie zmarzniętej ziemi, zbitej w charakterystyczne, nierównomierne kształty podobne do kamieni. W grudniu, w pierwszym zimowym miesiącu zazwyczaj zalegały już grudy śniegu.
Inna stosowana nazwa była powiązana z katolickim kalendarzem liturgicznym, dokładnie Adwentem i brzmiała „ jadwent” lub „jadwient”.
W miesiącu tym, a dokładnie 21 grudnia ( w roku 2020) przypada najkrótszy dzień w roku. Od tego momentu, wraz z upływem czasu, dzień będzie się już tylko wydłużał. W ludowych wierzeniach, dzień ten był momentem przełomowym, triumfem słońca nad ciemnością. Traktowany był jako miesiąc zaczynający nowy rok słoneczny, a więc przynoszący nadzieję i optymizm.
Obecnie, grudzień to miesiąc nadal bogaty w wierzenia, zwyczaje i obrzędy. To czas magiczny i święty, w którym z radością i nadzieją oczekuję się na Boże Narodzenie oraz nowy, lepszy rok.
„Grudzień ziemię grudzi i izby studzi”
„Mroźny grudzień, wiele śniegu, żyzny roczek będzie w biegu”
„Gdy w adwencie szadź na drzewach się pokazuje, to rok urodzajny nam zwiastuje”
“Czwarty grudzień jaki, cały grudzień taki, piąty grudzień – stycznia czyni znaki, szósty grudzień luty przepowiada, siódmy grudzień nam o marcu gada”
Opracownanie: Izabela Jarczyk