„ W listopad liść z drzewa opadł ”
Listopad to miesiąc, którego nazwa pochodzi od spadających liści. Na polskiej wsi, po długim okresie prac polowych przestawiano się na prace w domu. Podczas coraz dłuższych jesiennych wieczorów, szczególnie kobiety i dziewczęta spotykały się na wspólnych „prządkach”, czy „wieczorach prządkowych”. Odbywały się one zazwyczaj w największej izbie we wsi, gdzie kobiety darły pierze, przędły. W pierwszej połowie listopada, jeśli była sprzyjająca pogoda, przystępowano do zbioru opadłych liści z drzew, które następnie służyły jako ściółka pod bydło. Nierzadko, zebrane liście, igliwie, ścięte wrzosy wykorzystywano do ocieplania ścian domów i obór. Listopad to miesiąc refleksji i zadumy, czas w którym ludzkie myśli kierowały się ku zmarłym. Był to też okres wyciszenia przed nadchodzącymi grudniowymi obchodami Szczodrych Godów.
„Jaki listopad trzeci, taki marzec się kleci”.
„Listopad marcowi za rodzica służy i marcowe psoty wróży”.
„Jak listopad ciepły – marzec mrozem przewlekły. Gdy listopad mroźny, to lipiec nie groźny”.
„Gdy w listopadzie gawrony gromadnie latają, deszcze albo śniegi zapowiadają”.
Opracownanie: Izabela Jarczyk