Podczas prac konserwatorskich nad metalowymi zabytkami pochodzącymi z badań PP PKZ w Krakowie, które były prowadzone na Zamku Lipowiec w latach 1967-74, wśród konserwowanych grotów strzał, zidentyfikowano trójgraniasty grocik scytyjski. To unikatowe znalezisko może być świadectwem fizycznej obecności Scytów w okolicy zamku lipowieckiego i z dużym prawdopodobieństwem wiązać się z militarną ekspansją tego ludu.
Scytowie to wojowniczy, koczowniczy lud pochodzenia wschodniego zamieszkujący pierwotnie obszar pomiędzy Ałtajem a dzisiejszą Ukrainą. W VII w. p.n.e., podobnie jak Tatarzy w XIII w. parli na zachód pustosząc i niszcząc zamieszkujące na zachodzie plemiona, w tym związane z obecnym obszarem Polski, tereny występującej tu w owym czasie kultury łużyckiej. Świadectwem tego są zniszczone, spalone grody tej kultury, w obwałowaniach których tkwią czasami charakterystyczne grociki scytyjskie wykonane z brązu, zaświadczające o przyczynach zniszczeń. Nie są to znaleziska częste, tym niemniej bardzo charakterystyczne, a ich wartość poznawcza dla archeologii jest bardzo duża. Tym bardziej cieszy odnalezienie takiego obiektu w rejonie podzamcza zamku lipowieckiego. Tym bardziej, że podczas wspomnianych badań odkryto tu fragmenty ceramiki łużyckiej. Łącząc te fakty można przypuszczać, że pierwotnie na wzgórzu lipowieckim mógł istnieć gród łużycki lub osada obronna, którą oblegali bądź nawet zniszczyli Scytowie. Przesuwa to historię tego miejsca o ok. 2000 lat, czyniąc je jeszcze ciekawszym i wartym zainteresowania, a także dalszych badań naukowych.
Zapraszamy też do wysłuchania wywiadu w Radio Kraków: