Budowla o charakterystycznej, wysokiej sylwetce dachu, przycupniętej nisko nad ziemią słomianej strzesze. Ściany o konstrukcji zrębowej, łączone na „obłap”, osadzone na kamiennych „peckach”. Nad wrotami ruchoma połać strzechy, umożliwiająca wjazd furą załadowaną snopkami. Przed stodołą kierat były instalowane w dużych gospodarstwach, na większą skalę dopiero po I wojnie światowej.
